Hoezo, bestaat falen niet?
Elk woord dat wij gebruiken, heeft een eigen betekenis en een eigen emotionele lading. Zo roept het woord ‘succes’ of ‘liefde’ bij sommige mensen een frons op, terwijl hetzelfde woord bij anderen een glimlach op hun gezicht tovert. Dit komt omdat elk woord een eigen betekenis heeft, en een eigen gevoelswaarde.
‘Falen’ kan bepaalde negative gevoelens oproepen. Je remt jezelf daardoor af, en geef niet de volle 100%. Als falen ‘gezichtsverlies, schaamte, en gekrenkte trots betekent , dan rem je jezelf af. Als je overtuigd bent dat ‘If I lose, I’m a loser’, dan zal jouw ‘falen’ hard aankomen.
Je kunt ook het ‘falen’ anders definiëren, positief herkaderen. Stel je eens voor dat falen niet bestaat. Dat je, als je actie neemt, nooit kunt falen. Je leert alleen dat wat je doet, niet oplevert wat je hebt verwacht. Dus je krijgt alleen ‘informatie’ over hoe het niet moet. En krijg je een impuls om creatiever, inventiever of het vraagstuk anders aan te pakken?
Wat falen een drama maakt, is dat we het als een persoonlijk falen ervaren. Dan komt falen extra hard aan.
- Stel je eens voor dat je de overtuiging dat je ‘persoonlijk faalt’, kon loslaten, waar krijg je dan ruimte voor?
- En wat zou je allemaal doen, als je ervan overtuigd bent dat je niet kon falen?