In de derde week van januari lijken de goede voornemens van 1 januari heel ver weg. Een andere manier om naar je ontwikkeling te kijken, is om naar je overlijdensbericht te kijken. Dhuh?
Wat staat in jouw overlijdensbericht?
Inderdaad een lugubere start van een weblog, maar toch wil ik je vragen om verder te lezen.
Bij een dubbele espresso nam ik zaterdag mijn post van de afgelopen weken door. In UVA Alumni Magazine las ik een overlijdensbericht van een jonge Nederlandse journalist Ikram, vierentwintig jaar (ja, pas 24 jaar) jong. Zij kwam – zoals een ‘fan’ schreef – als (televisie)journaliste voor twee Eredivisieclubs tegelijk uit: NOS en NU.nl.
Hier kun je meer berichten over Ikram lezen.
Op een zondagochtend overleed Ikram in bed, aan een hartstilstand. Met haar laptop naast zich. Met daarop een artikel voor NU.nl.
Als je haar naam googelt, kom je berichten tegen met de vele indrukken die zij bij mensen achterliet.
Op deze zaterdagochtend wilde ik dit overlijdensbericht niet verder lezen. Waarschijnlijk herinnerde het mij te veel aan mijn eigen vergankelijkheid en sterfelijkheid.
Ik voelde mij deze zaterdagochtend, zoals vaak het geval is, als een vaatdoek; intens moe, maar wel voldaan. Ik had de afgelopen week bijna elke dag workshops verzorgd, managementteams begeleid, en – tussen neus en lippen door – presentaties verzorgd.
Dit bericht was aan de ene kant een wake-up call voor mezelf: pleeg ik roofbouw op mezelf, en geniet ik te weinig?
Aan de andere kant dacht ik na over de vraag: wat laat ik achter; op welke manier heb ik bijgedragen aan een betere wereld? Of binnen mijn eigen vierkante meter: welk bijzonder verschil maak ik in de kwaliteit van het leven van de mensen waarmee ik werk en leef?
Ik denk dan aan mijn vrouw en dochter, en mijn familie in Nederland en op Aruba. En vervolgens aan mensen die ik beroepsmatig ontmoet. Op welke wijze heb ik een bijzonder verschil gemaakt?
Nog te vaak laat ik mij leiden naar een ‘gemakkelijke’ weg, en nog te vaak blijf ik in mijn eigen veilige comfortzone. Terwijl ik diep van binnen weet dat ik meer kan zijn, meer kan doen, en meer kan betekenen. Voor mezelf en voor anderen. Zowel privé als zakelijk.
Eigenlijk weten wij diep van binnen wat we moeten doen; de kunst is om het te doen.
Privé betekent dit voor mij: meer quality time met mijn vrouw en dochter, en hond; en bewust meer waarderen wat ik heb, en daar meer van genieten. Meer genieten van mijn geluk.
Persoonlijk: ontspannen leren omgaan met lastige, ongewenste situaties, meer gemoedsrust, voldoening en plezier.
Praktisch: elke twee dagen een balansdag, drie keer per week sporten, een half uur eerder naar bed. En mezelf meer waarderen voor wie ik ben en wat ik doe. En meer tevreden zijn met wat ik – ondanks mijn hoge eisen – toch bereik. Meer compassie voor mezelf.
En natuurlijk actief blijven bijdragen aan de ontwikkeling van jongeren via www.givingback.nl.
Zakelijk: meer zeggen wat ik denk en voel. Mijn klanten (nog) meer uitdagen. Hierin geen grenzen stellen, gedicteerd door mijn comfortzone.
Niet om de ander te kwetsen, maar juist om de ander te helpen het maximale uit zichzelf te halen, en een volgende stap te zetten in zijn ontwikkeling. Niet meegaan met ‘verhalen’ waarom iets niet kan. Maar de ander uitdagen om te zoeken naar manieren waarop iets wél kan.
Dit alles wil ik doen, niet om een mooi bericht te verdienen, maar om een bijzonder verschil te maken. En de wereld – in ieder geval mijn eigen deel van de wereld, waar ik invloed op heb – nog beter achter te laten. Dit betekent voor mij dat ik mijn kostbare tijd benut. Met zaken die er toe doen. Zaken die ik het allerbelangrijkste vind. En niet mijn tijd verdoen met dingen die eigenlijk onbelangrijk zijn. Mijntijd verdoen met klagen, onzekerheid en twijfels.
Dit effect heeft het overlijdensbericht van Ikram bij mij teweeggebracht. Een moment van bezinning. Van reflectie. En een impuls om meer uit mijn leven en werk te halen.
Mijn tip, voor mezelf en mijn lezers: Live, Love and Enjoy. Make a difference!
Doe datgene wat je aan het uitstellen bent. Haal het allerbeste uit je relaties. Make amends: doe een extreme makeover van de relaties die voor jou belangrijk zijn, beëindig je ruzies en stille oorlogen.
Schrijf dat artikel of boek, dat je steeds uitstelt. Doe die ene presentatie. Pleeg dat telefoontje dat je steeds uitstelt. Hou dat ene diepgaande gesprek dat je steeds – stiekem – uitstelt. Leef gezonder en geniet meer van wat je hebt.
Met diep respect voor Ikram, en heel veel liefde en sterkte toegewenst aan haar familie, en al haar vrienden en collega’s.
Live, Love & Enjoy. Make a difference.